پریودنتال؛ دشمن پنهان سلامت دهان و دندان

درمان بیماری پریودنتال

درمان بیماری پریودنتال به مرحله و شدت بیماری بستگی دارد. در مراحل اولیه، رعایت بهداشت دهان و دندان مناسب، جرم‌گیری توسط دندانپزشک و استفاده از دهانشویه‌های ضدعفونی‌کننده می تواند کافی باشد.

در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، ممکن است به اقدامات درمانی زیر نیاز باشد:

• جرم‌گیری عمیق: این روش شامل برداشتن پلاک، تارتار و باکتری‌ها از زیر لثه‌ها است.
• جراحی لثه: در این روش، جراح لثه‌ها را از روی دندان‌ها کنار می‌زند تا دندانپزشک بتواند به طور کامل ریشه دندان‌ها را تمیز کند و عفونت را از بین ببرد.
• آنتی‌بیوتیک‌ها: در برخی موارد، ممکن است برای از بین بردن عفونت، آنتی‌بیوتیک تجویز شود.
• قرار دادن ایمپلنت: در موارد شدید که دندان‌ها به دلیل بیماری پریودنتال از بین رفته‌اند، می‌توان از ایمپلنت‌های دندانی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته استفاده کرد.

علاوه بر درمان‌های تخصصی دندانپزشکی، رعایت موارد زیر نیز برای بهبود بیماری پریودنتال و جلوگیری از پیشرفت آن ضروری است:

• مسواک زدن دو بار در روز به مدت دو دقیقه
• نخ دندان کشیدن یک بار در روز
• استفاده از دهانشویه‌های ضدعفونی‌کننده
• خودداری از سیگار کشیدن
• کنترل منظم قند خون در افراد مبتلا به دیابت
• معاینات منظم دهان و دندان

موفقیت درمان بیماری پریودنتال به همکاری بیمار با دندانپزشک و رعایت دقیق دستورالعمل‌های درمانی بستگی دارد. با درمان به موقع و مراقبت‌های مناسب، می‌توان بیماری پریودنتال را کنترل کرد و از عوارض جدی آن، مانند از دست دادن دندان‌ها، جلوگیری کرد.

رابطه بیماری پریودنتال با بیماری‌های دیگر

تحقیقات نشان داده است که بین بیماری پریودنتال و برخی از بیماری‌های دیگر، ارتباط وجود دارد. این بیماری می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های زیر را افزایش دهد:

• بیماری‌های قلبی عروقی: افراد مبتلا به بیماری پریودنتال، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به حمله قلبی، سکته مغزی و بیماری‌های عروقی محیطی هستند.
• دیابت: بیماری پریودنتال می‌تواند کنترل قند خون را در افراد مبتلا به دیابت دشوارتر کند و خطر ابتلا به عوارض دیابت را افزایش دهد.
• بیماری‌های تنفسی: افراد مبتلا به بیماری پریودنتال، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های ریوی مانند ذات‌الریه هستند.
• زایمان زودرس و کم‌وزنی نوزاد: زنان باردار مبتلا به بیماری پریودنتال، در معرض خطر بیشتری برای زایمان زودرس و تولد نوزاد کم‌وزن هستند.
• آرتریت روماتوئید: برخی مطالعات نشان داده‌اند که بین بیماری پریودنتال و آرتریت روماتوئید ارتباط وجود دارد.
• سرطان: برخی مطالعات نشان داده‌اند که بین بیماری پریودنتال و برخی از انواع سرطان، مانند سرطان پانکراس ارتباط وجود دارد.

مکانیسم‌های مختلفی می‌توانند در توضیح ارتباط بین بیماری پریودنتال و بیماری‌های دیگر نقش داشته باشند:

• التهاب: بیماری پریودنتال، یک بیماری التهابی است که می‌تواند به التهاب مزمن در سراسر بدن منجر شود. التهاب مزمن، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، بیماری‌های تنفسی و سایر بیماری‌ها را افزایش دهد.
• باکتری‌ها: باکتری‌های موجود در دهان افراد مبتلا به بیماری پریودنتال، می‌توانند وارد جریان خون شده و به سایر نقاط بدن، مانند قلب، ریه‌ها و مغز بروند. این باکتری‌ها می‌توانند در ایجاد یا بدتر شدن بیماری‌های مختلف نقش داشته باشند.
• سیتوکین‌ها: سیتوکین‌ها، پروتئین‌هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت تولید می‌شوند. بیماری پریودنتال می‌تواند منجر به افزایش تولید سیتوکین‌ها شود که می‌تواند به التهاب و آسیب در سراسر بدن منجر شود.

مهم است که با رعایت بهداشت دهان و دندان مناسب، از جمله مسواک زدن دو بار در روز، نخ دندان کشیدن یک بار در روز و استفاده از دهانشویه، از ابتلا به بیماری پریودنتال جلوگیری کنید. همچنین، باید به طور مرتب برای معاینات دهان و دندان به دندانپزشک خود مراجعه کنید.